詩歌：我給月亮披件衣裳（原創(chuàng)）

百里秦川

                               凌晨
                      我被窗外的風叫醒了
                      他告訴我
                      天上的烏云
                      被吹走了
                      我抬頭看見
                      彎彎的月亮
                      懸掛在高空
                      不遠處
                      幾顆星星
                      在為她站崗放哨
                      我對著月亮輕輕一笑
                      月亮問我
                      三更半夜
                      你咋還不睡覺
                      我說我晚飯吃的有些多
                      撐的睡不著
                      我依靠著窗棱
                      和月亮在靜靜的聊
                      春天的月亮
                      雖然還夠不上柳梢
                      但是很靠近我的窗
                      夜深了
                      我轉(zhuǎn)身走進臥室
                      在大立柜里面
                      拿了一件衣裳
                      給月亮兒
                      輕輕的披上

無量歡僖緣

頗具浪漫主義

秋雨樓閣

詩情畫意，意境深遠！

天天海藍

   詩人啊

渭北清光

欣賞，問好秦川。